In de paardenwereld zijn voor elk hoekje van de sport (of bewust niet-sport) honderden verschillende meningen. Dit is goed, dat is slecht. Daar is niks mis mee, zolang een mening een mening blijft en niet als waarheid wordt aangenomen terwijl andere meningen worden uitgesloten. Een mening is pas waardevol wanneer deze onderbouwd is met goede argumenten, en bij het tegenkomen van andere argumenten probleemloos bijgesteld wordt. Mensen met goed onderbouwde meningen zijn vaak degenen die vooraan staan, die een methode bedenken, een manier van, die vertellen hoe het moet, die boeken schrijven, hun ideeën delen, die opleidingen starten om andere mensen dezelfde ideeën mee te geven. Ook dat is prima, mits ze niet vergeten dat ieder’s mening enkel gebaseerd is op hun eigen ervaring en kennis en de argumenten die ze in hun eigen leven tegengekomen zijn.
In het algemeen kun je namelijk prima dingen stellen die ook in het algemeen waar zijn. Alleen wat als blijkt dat er een geval (een mens of paard) is dat buiten het algemeen valt? Dat de regels niet volgt en het boekje niet leest? Iemand die uitzondering is op de regel? Is er dan ruimte voor die persoon (of paard) in jouw mening, methode of opleiding? Of degene die je volgt? Blijf je kijken en waarnemen, of blijf je bij je eigen ideeën? Ga je vechten tegen wat zich aan jou presenteert door er je eigen stempel op te drukken, of stel je je plan bij en vind je een andere manier? Een uitzondering (op jouw regels) tegenkomen gebeurt iedereen die werkt met mensen of dieren, met levende hersenen en lichamen die nou eenmaal verschillend zijn en veranderen. Hoe je daarop reageert is aan jou. Accepteren, leren, toevoegen aan je ervaring of inpassen in wat je al hebt (of het nou goed past of niet).
Er wordt in de paardenwereld vaak gestrooid met jaren ervaring, maar wat betekent dat nou? Als die ervaring opgebouwd is uit altijd hetzelfde doen, maakt een paar jaar meer of minder geen verschil. Als je in die ervaring constant hebt gesleuteld, toegevoegd en verwijderd wat er niet meer tussen paste, dan maken een paar maanden van nieuwe dingen al uit. Zelfontwikkeling betekent niet alleen meer kennis verzamelen, maar ook durven bijstellen. De puzzelstukjes opnieuw in elkaar laten vallen.
Wat doe jij? En wat doen de mensen waar jij tegen op kijkt, waar je van leert, of die je vertrouwt om dingen te regelen waar jij geen ervaring mee hebt?
